Weblogs
Kijk voor nog meer blogs in de menubalk rechts.
Bday & NSV Regiodag (20 apr 2016)
We hebben weer een aantal drukke dagen achter de rug. Vooral fijne dagen gelukkig achteraf gezien, en dat terwijl ik me voorbereidde op het ergste.
Afgelopen donderdag 14 april vierde ik mijn 25e verjaardag. Een dag waar ik erg tegenop zag. Gelukkig hoefde mijn moeder maar een halve dag te werken en hadden we al allerlei dingetjes bedacht om als afleiding te gaan doen die middag. We begonnen met een tripje langs de markt waarop een stop bij de McDonalds volgde. Met een verjaardagscoupon en een voordeelbon uit de app konden we uiteindelijk in totaal voor 1 euro in totaal een ijsje en drankje krijgen dus we begonnen de middag lekker low-budget met alternatief ‘gebak’.
Hierna reden we door naar het Natuurpark Lelystad. Een plek waar we regelmatig graag wandelen samen met de meiden, maar waar ik apart genoeg na al die jaren nog steeds niet alle delen van heb gezien. Samen met de dames gingen we weer op pad maar halverwege liet ik hen ‘even’ achter bij mijn moeder om een voor mij onbekend deel in te gaan (waar geen honden zijn toegestaan). Het betrof hier het losloopdeel van de Pater Davidsherten. Gelijk na enkele meters dit deel in te zijn gelopen stond ik al oog in oog met een hert dat naast het pad stond en mij net zo verschrikt aankeek als ik hem. Daarna volgde een wandeling door een echt prachtig gebied waar de herten leven, met aan het eind het verblijf van de Wilde Zwijnen. Deze hadden jonkies die ik graag wilde zien dus uiteindelijk besloot ik ook nog een stuk van dat verblijf te gaan verkennen. Om een lang verhaal kort te maken, ik heb uiteindelijk ongeveer 1km omgelopen dus kwam helemaal kapot weer terug aan bij mijn moeder. Maar... Ik heb ze wel gezien! Vlak voor het kruispunt waar ik moest afslaan kwam ik een Wild Zwijn in de bosjes tegen en later bleek ik op film een kleine huppelende frisling te hebben vastgelegd!
Na mijn omweg hebben we natuurlijk ook nog een stuk gelopen met de dames en onder andere otters, elanden en heel wat vogels gezien. Na ook hier en daar even op een bankje te hebben uitgerust in de zon kwamen we 3 uur na aankomst weer terug bij de auto, helemaal gesloopt maar zeker ook voldaan van een gezellige middag.
Bij thuiskomst was er aan afleiding ook geen gebrek. Omdat de honden mijn eregasten waren deze dag hebben we voor hen in de avond zelfgemaakte hondenkoekjes gebakken. Een eerste poging met als hoofdingrediënt pindakaas. De meiden vonden het heerlijk en stonden te springen bij de oven toen de koekjes er uit mochten, en nadien heeft mijn moeder ook nog een baal vanille/chocolade koekjes voor mij gebakken als verjaardagscadeautje.
Al met al ging ik die avond kapot naar bed. Maar ik heb geen traan gelaten, wat voor mij op mijn verjaardag iets uitzonderlijks is! Mensen begrijpen vaak niet waarom ik zo tegen mijn verjaardag op zie. Denken dat het te maken heeft met ouder worden of zoiets dergelijks, maar niets is minder waar. Ouder worden is iets wat ik eigenlijk mijn leven lang altijd al fijn vond, omdat het voor mij gevoelsmatig betekende dat ik dichterbij de leeftijd kwam die ik voelde dat ik van binnen eigenlijk had. Nog steeds voelt mijn verjaardag wat dat betreft zo, en helemaal met al mijn gezondheidsproblemen is dat jaartje erbij altijd meer een wonder dan een vloek. Voor mij is mijn verjaardag tegenwoordig echter toch ook vooral een herinnering aan hen die er niet meer zijn. Dit jaar in het bijzonder rekende ik er op dat het een zware dag zou worden, want vorig jaar werd één dag voor mijn verjaardag Ashley doodziek. Mijn verjaardag heeft ze gelukkig wel nog kunnen meemaken (weliswaar erg zwak en bijna onherkenbaar), maar het zou uiteindelijk één van haar laatste dagen bij ons worden. Dit jaar 'vierde' ik mijn verjaardag dus weer met een dierbare minder, 'alleen', zonder visite, familie of wie dan ook van buiten ons gezin om mij heen. Niet omdat ik dit zo graag wilde, maar vooral omdat diegene die er wel ieder jaar waren op deze dag inmiddels allemaal overleden zijn. De laatste jaren ben ik erg gegroeid, want er was een tijd dat ik echt geen enkele persoon een ware vriend kon noemen. Inmiddels is dit anders en heb ik via mijn aanwezigheid op social media vele online vrienden gemaakt en ook enkele vrienden in het echte leven. Maar ondanks dit alles blijft het lastig om echt vrolijk te zijn op dagen als mijn verjaardag, want online is toch niet hetzelfde als face to face. Ik ben dankbaar voor al mijn vriendschappen, ongeacht of ze alleen via het internet bestaan of niet. Maar zo rond mijn verjaardag kost het me wat meer moeite om daar genoegen mee te nemen en niet te zien wat ik juist mis in mijn leven. Mede ook omdat ik nooit had verwacht op deze leeftijd nog altijd dit leven te hebben met al deze beperkingen en eenzaamheid om me heen. Een echt fijne dag zal het voor mij dus ook nooit worden, maar al met al heb ik zeker geen slechte verjaardag gehad en ook echt wel wat leuke momenten meegemaakt deze dag. Een opluchting dus achteraf gezien.
Zaterdag was het Ashley’s sterfdag. Bewust heb ik die dag een uitje gepland om mezelf te dwingen uit huis te gaan en aan iets anders te denken. ’s Middags stond Barbara dus voor de deur voor een gezellig middagje bios!
Nog deels ter ere van mijn verjaardag vertrokken we naar het centrum, waar we voor de film nog even een ijsje haalden. De film die op het programma stond was The Jungle Book 3D, die sinds vorige week ook pas in de bioscoop draait. De zaal was voor polder begrippen best goed gevuld en de film begon mooi op tijd.
The Jungle Book is gebaseerd op de gelijknamige Disney tekenfilm uit 1967 en vertelt het verhaal van mensenkind Mowgli die in de jungle wordt opgevoed door wolven, een panter en beer. Hoewel de Disney klassieker erg gericht is op het jongere publiek met een echt familiegevoel is dit bij de nieuwste film absoluut niet het geval. Deze vertelt een veel duisterder verhaal en is, in mijn ogen ook zeer terecht, door Kijkwijzer beoordeeld voor 12 jaar en ouder. De film toonde veel actiescenes met hier en daar wat drama maar bovenal een mooi verhaal met prachtige special effects.
We hebben dan ook genoten van The Jungle Book 3D! Wat een film zeg, echt geweldig gemaakt. Maar dat niet alleen, we hebben ook een gezellige middag uit gehad. Na de film is Barbara ook nog even hier thuis wat wezen drinken waar ze een warm onthaal kreeg van alle meiden. Zelfs Elphie kent haar inmiddels goed genoeg om lekker op schoot te komen zitten dus dat was een mooi teken. En heel lief had ze voor mijn verjaardag ook nog twee cadeaus meegenomen, eentje voor mij en een voor de meiden die overduidelijk gelijk in de smaak viel.
Zondag was er helaas geen tijd voor een rustdag want ook die dag was alweer volgepland. Voor het eerst sinds jaren hebben wij namelijk weer eens een NSV (Nederlandse Sheltie Vereniging) Regiodag bezocht. Al vroeg in de ochtend lieten we de Chineesjes achter bij de oppas (voor hen zou de dag iets te druk worden immers) om richting Drenthe te vertrekken met onze moeder & dochter. Eenmaal daar kwamen we al gauw de eerste bekenden tegen… En hoe lief, ik kreeg ook als verrassing nog een verjaardagscadeautje en kaartje in m’n hand geduwd van een van mijn Facebook vrienden. Echt wat een lief gebaar zeg!
Na wat koffie en koekjes voor de honden begonnen we aan de wandeltocht. Dit zou eigenlijk een puzzeltocht zijn maar vanwege de vorst en regenval de voorgaande dagen was besloten toch voor een wandeling te gaan. We hebben met z’n allen een stuk door de bossen gelopen terwijl er onderweg heel wat afgekletst en gespeeld werd tussen mens en hond. Halverwege was er wel even wat kleine paniek toen twee honden ineens besloten de andere kant op te rennen en we die bijna kwijt waren… Maar gelukkig kwam het allemaal goed en kwamen uiteindelijk alle hondjes met de groep veilig weer terug aan bij de camping.
De laatste stappen van de wandeling liepen we in de hagel dus we waren allemaal blij dat er nadien even een pauze volgde in een restaurantje voor een lunch. Echt rustgevend was de lunch echter dan weer niet te noemen helaas, en dit had niks te maken met alle honden in een klein zaaltje… Deze gedroegen zich immers keurig, waren allemaal lekker moe van hun wandeling. De bediening in het restaurant leek er echter ook al een hele dag op te hebben zitten. Ik kwam daar al met een lage bloedsuiker aan en werd er gedurende het daarop volgende uur nog eens goed op gewezen waarom wij nooit uit eten gaan. Een simpele bestelling heeft uiteindelijk bijna een uur op zich laten wachten, en uiteindelijk duurde het zo’n anderhalf uur voordat alle aanwezige wandelaars hun lunchbestelling op tafel hadden staan. We hebben echt onze ogen uitgekeken, en dat bedoel ik niet in positieve zin… Met mijn trilhanden gooide ik toen de bestelling eenmaal binnen was ook nog mijn drinken over mijn bord heen, dus echt soepeltjes verliep het allemaal niet. Maar het mocht de pret natuurlijk niet drukken!
Die middag stonden er spelletjes op het programma. Van alles wat! Er was een coursingbaan voor de liefhebbers, een klein agility en hoopers parcours, wat denkspelletjes en balansoefeningen voor de honden en ook vachtverzorging in een tent. Onderweg naar het activiteitenveld kwamen we nog een stel schattige hertjes tegen, en gelukkig was de zon ook weer tevoorschijn gekomen inmiddels. Op de vachtverzorging na hebben we het daarop volgende uur alle activiteiten uitgetest. Aangezien Abby de vorige keer al weinig aanleg leek te hebben voor coursing besloten we dit deze keer met Eevee te gaan proberen. Zij had wel meer interesse maar vond het nu ook weer niet de moeite waard om achteraan te rennen. De hoopers en agility viel daarentegen bij beide dames stukken beter in de smaak. Ze genoten er echt van lekker bezig te zijn en hebben allebei wat parcours afgelegd. We hebben de middag afgesloten met wat denkwerk, misschien niet heel slim vanwege de vermoeidheid bij de dames maar al met al deden ze het nog best goed.
Rond een uur of 15u zijn we uiteindelijk weer richting de auto vertrokken, helaas net voor de dag uiteindelijk eindigde. We redden het helaas fysiek echt niet om nog langer te blijven dus moesten even naar ons lichaam luisteren. Gelukkig waren onze meiden niks tekort gekomen die dag. De Shelties kwamen thuis van een heerlijke dag uit en de Chineesjes hadden het ook prima gehad bij de oppas hier.
Al met al was de regiodag (noord) van de NSV dus zeker voor herhaling vatbaar. Het was een gezellig dagje waar we nieuwe mensen hebben leren kennen, oude bekenden tegenkwamen en ook eindelijk eens Facebook vrienden in het echt ontmoetten. De hondjes hebben genoten en de organisatie was ook top!
Het waren een aantal drukke dagen maar absoluut de moeite waard. Zoals ik in het begin van deze blog al schreef zag ik nogal op tegen deze week, dus ik ben achteraf gezien erg blij dat het allemaal zo positief is gelopen. Ik heb mijn emoties redelijk onder controle kunnen houden, hele fijne afleiding gehad en bovenal mooie herinneringen om op terug te kijken. Zo zie je maar weer hè… Doemdenken hoeft niet altijd uit te komen, hihi! ;-)
Meer foto’s van mijn verjaardag kunnen hier gevonden worden, meer foto’s van de NSV Regiodag Noord hier. In de albums hier op de site kunnen ook wat foto’s gevonden worden en een speciaal filmpje dat ik heb gemaakt van twee Sheltie-vrienden dat goed laat zien hoe coursing wél moet is via deze link te bekijken.